Lahad datu en blue hole Darvel bay

De laatste dagen in Borneo vliegen voorbij. Waar we aan de zee begonnen, eindigen we ook bij de zee en op het water.

Ik verblijf in een geweldige B[e-38]B. (Bed and breakfast) Het welkom was al ontzettend warm, ik kreeg direct een welkomstdrankje met blue pea en callamansi. Dit was gemaakt van kittelbloem ( de blue pea), welke geperst was. Hierdoor kreeg je een blauwe vloeistof. Als je hierbij de callamansi (soort kleine limoen/ mandarijntjes) doet, verandert de kleur van blauw naar paars. Als je dan nog suikerwater toevoegt wordt het echt lekker.

Wat kunnen ze hier koken. Ik heb van alle maaltijden ontzettend genoten!! Gelukkig heb ik wat recepten mee naar huis gekregen om het thuis nog eens te proberen.

Na een middagje aan het zwembad relaxen (omdat we vanochtend nog in kinabantangan op het water zaten om 6 uur vond ik dat dit wel eens mocht.) krijg ik een geweldig diner voorgezet. Wauw!! Dat ziet er echt prachtig uit!!! En wat was het heerlijk! Voldaan duik in mijn bed in. Morgen ga ik namelijk weer vroeg de boot op, deze keer snorkelen ( duiken kan niet omdat dat te dicht op de vlucht naar Kota Kinabalu zit en dat zou gevaarlijk zijn.)

De volgende ochtend weer vroeg op pad! Op naar de boot! We varen uit naar een blue hole. “Pakat Tenggiri” (het is meer een atoll, een ring met hier allemaal koraal op en omheen) Wat is dat mooi. Het koraal is op de meeste plekken supermooi (sommige plekken zijn kapot door dynamiet vissen). We zien veel mooie vissen en zeesterren. Helaas ook de op een zeester lijkende koraaletende engerd. De kapitein stuurt direct een berichtje naar de organisatie die zich bezighoudt met het goed houden van het rif. Ze zullen ze snel weer moeten verzamelen zei hij. Ik word mooi rood gebakken op het water en na een ruim uur op mijn buik liggen voel ik dat ik nu echt het water uit moet.

Even de heerlijke lunch eten die zo feestelijk ingepakt is. Hierna doen we nog 2 andere plekken aan. Waaronder een gezonken schip waarmee hout vervoerd werd vroeger. Het hele schip is begroeid met koraal. Zo mooi om te zien hoe de natuur dat overneemt.

In de avond duik ik nog even het stadje in, waar kinderen graag met me op de foto willen omdat ik blank ben. Zij willen hier graag zo wit mogelijk zijn legt de eigenaresse van de B[e-38]B me later uit. Zij vinden de huidskleur van Europeanen dus prachtig. Zoals Europeanen juist graag altijd wat mooier bruin zouden willen zijn.

morgenvroeg vlieg ik weer na Kota kinabalu, dus ik duik er lekker in. Weltrusten!!